Μ...αζοποίηση TV

Όσοι με ξέρουν μπορεί να γελάσουν με αυτό το άρθρο γιατί και εγώ στην εφηβεία αποτελούσα την γενιά του MTV.. με το που γύριζα από το σχολείο το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω την τηλεόραση για να κολλήσω με τις ώρες.
Ίσως γι'αυτό χάρηκα όταν έμαθα ότι θα ανοίξει και ελληνικό 'παράρτημα'. Θα είχα επιτέλους κάτι να βλέπω τα μεσημέρια χώρις να πρέπει να άσχολούμαι με σαχλοκούδουνα και κυράτσες που γκρινιάζουν στα μεσημεριανά.
Αυτό που περίμενα σε καμία περίπτωση δεν με προιδέαζε γι'αυτό που είδαν τα ματάκια μου!
Σοκ 1: Κακομαθημένα μιξιάρικα που επειδή κλείνουν τα 16 τους, παίρνουν γενναία επιδότηση από τους πάμπλουτους γονείς για το γενέθλιο πάρτι τους. Μείζον ζήτημα για τα 'μπουμπούκια' είναι να τους προσέξει όλο το σχολείο και φυσικά να ζηλέψουν τα πλούτη τους και την καινούρια Mercedes δωρεά του ένδοξου πατερα...και γω κυκλοφορώ με το σάξο...
Σοκ 2: made! Αυτό το μίνι reaity, εκφράζει στο μέγιστο την αμερικανική φιλοσοφία και την πραγμάτωση του american dream (που έχει μεταφερθεί σαν επιδημία παντού). Πρωταγωνιστές είναι πάλι παιδιά γυμνασίου-λυκείου τα οποία έχουν βαρεθεί τη μίζερη ζωή τους και αντί να πάρουν ένα μινιγκαν και να σφαγιάσουν τους συμμαθητές τους ζητούν την θεία επέμβαση του καναλιού για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Λοιπόν, το επεισόδιο που παρακολούθησα έδειχνε ένα ..εχμ.. στρουμπουλό, κοντό παιδάκι, με μακρια μαλλιά, εμφανή ακμή και σιδερακια το οποίο ήταν πρόεδρος κάποιας ακτιβιστικής ομάδας στο σχολείο του και -άκουσον άκουσον- παράκληση του από το κανάλι ήταν να τον κάνει σε 30 μέρες μοντέλο! Και εκεί λοιπόν μου έρχεται η έμπνευση του άρθρου και του τίτλου... γιατί ο απώτερος σκοπός ήταν να ξεφτιλιστεί το παιδάκι και να ντραπεί για την διαφορετικότητά του. Φυσικά μέχρι το τέλος είχε κομμένα μαλλιά και 'καλή αίσθηση του στυλ' .. Πολύ βολικό, έτσι;
Σοκ 3: parental control! Η επιστροφή του πουριτανισμού στην αγία αμερικανική οικογένεια! Γονείς που έχουν μπουχτίσει από τους γκόμενους των αγαπημένων τους κορών (οι οποίοι συνήθως είναι μαλλιάδες με τατουάζ και πίρσινγκ) παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και διαλέγουν υποψήφιους γαμπρούς. Η κοπέλα πρέπει να βγει δύο ραντεβού, τα οποία θα τα παρακολουθούν οι γονείς παρέα με το μαύρο πρόβατο! Συνήθως η κοπελιά καταλαβαίνει το 'λάθος' της και διαλέγει έναν από τους φερέλπιδες νέους οι οποίοι εννοείται πως είναι κατασταλλαγμένοι και έχουν μια καλή δουλειά..
(Όχι και τόσο) Σοκ 4: Θυμόμουν βέβαια και το παλιό Mtv Cribs, οπού οι Κροίσοι του 21ου αιώνα επιδεικνύουν τις καλυβούλες τους, αλλά στο Fabulous lives of.. ( πάει ανάλογα με το επεισόδιο) είμαστε παρατηρητές της φορολογικής δήλωσης των αστέρων. Πόσο και που ξόδεψαν τα λεφτά τους. Οι ίδιοι σταρ που έχουν έντονο φιλανθρωπικο έργο χαλάνε το τριπλάσιο από το χρέος της Αφρικής για ένα ζευγάρι παπούτσια. Και φυσικά βλέποντας το δεν σκέφτεσαι ότι τα παιδάκια πεινάνε, αλλά τι ωραία θα ήταν να είχα και 'γω τόσα λεφτά!
Πέρα από αυτά όμως οι διαφημήσεις για οικολογική συνείδηση δίνουν και πέρνουν γιατί τελικά είναι πολύ βολικό να ασχολείσαι με κάτι 'ανώτερο' και να μην φιλτράρεις την κάθε προπαγάνδα που σου περνάνε. Άντε και καλά μυαλά σε μας!

Ρομαντικές απόψεις..

Ζω σε ένα κόσμο πεζο... και το έχω αποδεχτεί.. η λέξη ρομαντισμός, έχει πάψει να σημαίνει... ή ακόμα χειρότερα.. ρομαντικές λέμε κάτι ξανθιές χαζογκόμενες (χωρίς παρεξήγηση) που ψάχνουν γκόμενο, για να τον σέρνουν στα διάφορα κλαμπ επιδεικνύοντας τον σφιχτό του κώλο και τα παραφουσκωμένα του μπράτσα.. Έλεος.. ρομαντισμός δεν είναι αυτό... κάθε άλλο.. σε μια εποχή που αντί οι άντρες να αγκαλιάζουν τις γυναίκες τους, αγκαλιάζουν το χαρτοφύλακά τους με πάθος, και που οι γυναίκες κάνουν "καριέρα" και δεν έχουν χρόνο για φλερτ (λες και δεν μπορούν να γίνουν και τα δύο παράλληλα..έλειψη συνδυαστικής σκέψης γαρ..) εγώ λέω ΟΧΙ.. θα συνεχίσω να ζω σε αυτό τον πεζό σας κόσμο, αλλά με τους δικούς μου όρους.. θα χαζεύω κάθε βράδυ το φεγγάρι, θα σιγοψιθυρίζω Καβάφη στο λεωφορείο, και θα συνεχίσω να ονειρεύομαι, κι ας με λένε αφελή.. Και τί έγινε; τουλάχιστον θα έχω ένα λαμπρό, αφηρημένο και ονειρεμένο μέλλον.. κι ας μην έχω στα χέρια μου αυτά που θέλω... τα έχω τουλάχιστον στο μυαλό μου...
Δεν μ'αρέσει ο πόλεμος.. ούτε οι επαναστατικές εξάρσεις των αναρχικών.. δεν συμφωνώ καν με την αναρχία άλλωστε.. δεν θέλω να πιέσω κανέναν να αλλάξει αυτό που είναι.. αν και ο φίλος Πλάτωνας, υποστήριζε, ότι ο νοήμων άνθρωπος έχει την υποχρέωση να "ξυπνήσει" τους συμπολίτες του, ακόμα και διά της βίας..
Δεν είναι της ιδιοσυγκρασίας μου οι μάχες τέτοιου είδους όμως... προτιμώ τις λεκτικές.. έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τελειώνουν -συνήθως- αναίμακτα..
Ρομαντισμός λοιπόν, συζητήσεις -άφθονο κρασί- και προσπάθεια μεταλαμπάδευσης γνώσεων και απόψεων με την χρήση του εγκεφάλου και όχι αιχμηρών και.. αιματηρών αντικειμένων......

Να προσπαθείς να αλλάξεις, δίχως να επιβάλλεσαι.. δύσκολο...αλλά εφικτό...

Bumblebee