Μ...αζοποίηση TV

Όσοι με ξέρουν μπορεί να γελάσουν με αυτό το άρθρο γιατί και εγώ στην εφηβεία αποτελούσα την γενιά του MTV.. με το που γύριζα από το σχολείο το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω την τηλεόραση για να κολλήσω με τις ώρες.
Ίσως γι'αυτό χάρηκα όταν έμαθα ότι θα ανοίξει και ελληνικό 'παράρτημα'. Θα είχα επιτέλους κάτι να βλέπω τα μεσημέρια χώρις να πρέπει να άσχολούμαι με σαχλοκούδουνα και κυράτσες που γκρινιάζουν στα μεσημεριανά.
Αυτό που περίμενα σε καμία περίπτωση δεν με προιδέαζε γι'αυτό που είδαν τα ματάκια μου!
Σοκ 1: Κακομαθημένα μιξιάρικα που επειδή κλείνουν τα 16 τους, παίρνουν γενναία επιδότηση από τους πάμπλουτους γονείς για το γενέθλιο πάρτι τους. Μείζον ζήτημα για τα 'μπουμπούκια' είναι να τους προσέξει όλο το σχολείο και φυσικά να ζηλέψουν τα πλούτη τους και την καινούρια Mercedes δωρεά του ένδοξου πατερα...και γω κυκλοφορώ με το σάξο...
Σοκ 2: made! Αυτό το μίνι reaity, εκφράζει στο μέγιστο την αμερικανική φιλοσοφία και την πραγμάτωση του american dream (που έχει μεταφερθεί σαν επιδημία παντού). Πρωταγωνιστές είναι πάλι παιδιά γυμνασίου-λυκείου τα οποία έχουν βαρεθεί τη μίζερη ζωή τους και αντί να πάρουν ένα μινιγκαν και να σφαγιάσουν τους συμμαθητές τους ζητούν την θεία επέμβαση του καναλιού για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Λοιπόν, το επεισόδιο που παρακολούθησα έδειχνε ένα ..εχμ.. στρουμπουλό, κοντό παιδάκι, με μακρια μαλλιά, εμφανή ακμή και σιδερακια το οποίο ήταν πρόεδρος κάποιας ακτιβιστικής ομάδας στο σχολείο του και -άκουσον άκουσον- παράκληση του από το κανάλι ήταν να τον κάνει σε 30 μέρες μοντέλο! Και εκεί λοιπόν μου έρχεται η έμπνευση του άρθρου και του τίτλου... γιατί ο απώτερος σκοπός ήταν να ξεφτιλιστεί το παιδάκι και να ντραπεί για την διαφορετικότητά του. Φυσικά μέχρι το τέλος είχε κομμένα μαλλιά και 'καλή αίσθηση του στυλ' .. Πολύ βολικό, έτσι;
Σοκ 3: parental control! Η επιστροφή του πουριτανισμού στην αγία αμερικανική οικογένεια! Γονείς που έχουν μπουχτίσει από τους γκόμενους των αγαπημένων τους κορών (οι οποίοι συνήθως είναι μαλλιάδες με τατουάζ και πίρσινγκ) παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και διαλέγουν υποψήφιους γαμπρούς. Η κοπέλα πρέπει να βγει δύο ραντεβού, τα οποία θα τα παρακολουθούν οι γονείς παρέα με το μαύρο πρόβατο! Συνήθως η κοπελιά καταλαβαίνει το 'λάθος' της και διαλέγει έναν από τους φερέλπιδες νέους οι οποίοι εννοείται πως είναι κατασταλλαγμένοι και έχουν μια καλή δουλειά..
(Όχι και τόσο) Σοκ 4: Θυμόμουν βέβαια και το παλιό Mtv Cribs, οπού οι Κροίσοι του 21ου αιώνα επιδεικνύουν τις καλυβούλες τους, αλλά στο Fabulous lives of.. ( πάει ανάλογα με το επεισόδιο) είμαστε παρατηρητές της φορολογικής δήλωσης των αστέρων. Πόσο και που ξόδεψαν τα λεφτά τους. Οι ίδιοι σταρ που έχουν έντονο φιλανθρωπικο έργο χαλάνε το τριπλάσιο από το χρέος της Αφρικής για ένα ζευγάρι παπούτσια. Και φυσικά βλέποντας το δεν σκέφτεσαι ότι τα παιδάκια πεινάνε, αλλά τι ωραία θα ήταν να είχα και 'γω τόσα λεφτά!
Πέρα από αυτά όμως οι διαφημήσεις για οικολογική συνείδηση δίνουν και πέρνουν γιατί τελικά είναι πολύ βολικό να ασχολείσαι με κάτι 'ανώτερο' και να μην φιλτράρεις την κάθε προπαγάνδα που σου περνάνε. Άντε και καλά μυαλά σε μας!

Ρομαντικές απόψεις..

Ζω σε ένα κόσμο πεζο... και το έχω αποδεχτεί.. η λέξη ρομαντισμός, έχει πάψει να σημαίνει... ή ακόμα χειρότερα.. ρομαντικές λέμε κάτι ξανθιές χαζογκόμενες (χωρίς παρεξήγηση) που ψάχνουν γκόμενο, για να τον σέρνουν στα διάφορα κλαμπ επιδεικνύοντας τον σφιχτό του κώλο και τα παραφουσκωμένα του μπράτσα.. Έλεος.. ρομαντισμός δεν είναι αυτό... κάθε άλλο.. σε μια εποχή που αντί οι άντρες να αγκαλιάζουν τις γυναίκες τους, αγκαλιάζουν το χαρτοφύλακά τους με πάθος, και που οι γυναίκες κάνουν "καριέρα" και δεν έχουν χρόνο για φλερτ (λες και δεν μπορούν να γίνουν και τα δύο παράλληλα..έλειψη συνδυαστικής σκέψης γαρ..) εγώ λέω ΟΧΙ.. θα συνεχίσω να ζω σε αυτό τον πεζό σας κόσμο, αλλά με τους δικούς μου όρους.. θα χαζεύω κάθε βράδυ το φεγγάρι, θα σιγοψιθυρίζω Καβάφη στο λεωφορείο, και θα συνεχίσω να ονειρεύομαι, κι ας με λένε αφελή.. Και τί έγινε; τουλάχιστον θα έχω ένα λαμπρό, αφηρημένο και ονειρεμένο μέλλον.. κι ας μην έχω στα χέρια μου αυτά που θέλω... τα έχω τουλάχιστον στο μυαλό μου...
Δεν μ'αρέσει ο πόλεμος.. ούτε οι επαναστατικές εξάρσεις των αναρχικών.. δεν συμφωνώ καν με την αναρχία άλλωστε.. δεν θέλω να πιέσω κανέναν να αλλάξει αυτό που είναι.. αν και ο φίλος Πλάτωνας, υποστήριζε, ότι ο νοήμων άνθρωπος έχει την υποχρέωση να "ξυπνήσει" τους συμπολίτες του, ακόμα και διά της βίας..
Δεν είναι της ιδιοσυγκρασίας μου οι μάχες τέτοιου είδους όμως... προτιμώ τις λεκτικές.. έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τελειώνουν -συνήθως- αναίμακτα..
Ρομαντισμός λοιπόν, συζητήσεις -άφθονο κρασί- και προσπάθεια μεταλαμπάδευσης γνώσεων και απόψεων με την χρήση του εγκεφάλου και όχι αιχμηρών και.. αιματηρών αντικειμένων......

Να προσπαθείς να αλλάξεις, δίχως να επιβάλλεσαι.. δύσκολο...αλλά εφικτό...

Bumblebee

Κατάληψηηηηηηηη

Είδα και απόειδα το έρμο το μπλογκ και είπα να κάνω κατάληψη, μήπως και ευαισθητοποιηθούν αυτά τα ζώα που με φροντίζουν και καλά...

Χρόνος

365 μερες, 4 εποχες , 1 χρονος :ολα αυτα μαζι αποτελουν εναν λογο να ευχεσαι να μην ειχαν δημιουργηθει ποτε τα γα#@*'να τα ημερολογια

Η φιλη μου "το δουλικο" στις 12 του επομενου μηνα εχει γενεθλια.

21.

Βαδιζοντας λοιπον κανεις στην ΤΡΙΤΗ δεκαετια της ζωης του πως να νιώθει???????

Το μόνο που της εύχομαι ειναι σε αυτην την δεκαετια ο καθρέφτης να είναι τοσο γεναιοδωρος μαζί της οσο και τις προηγουμενες δυο δεκαετίες.Αλλα :"Μηδένα προ του τέλους μακάριζε"

ΥΓ: It's payback time!!!!!! xexexexe!!!!!!!!

Πονάνε τα μυαλά μου!

Δανείζομαι τον τίτλο ενός έταιρου μπλογκ γιατί πραγματικά δε νομίζω ότι γίνεται να περιγράψει κανείς καλύτερα αυτό που ζούμε!
Πραγματικά σκεφτείτε το λίγο: είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο ακριβώς υλικό και όμως, κάποιοι από μας πιστεύουν ότι οι διαφορές είναι πιο πολλές από τις ομοιότητες μας. Ένταξει, κάποιοι είναι λίγο πιο μαύροι, άλλοι πιο άσπροι και άλλοι λίγο κίτρινοι. Τι σημαίνει όμως αυτό; Όλοι ξεκινάμε από το ίδιο σημείο και όλοι μαζί καταλήγουμε στον άλλο κόσμο!
Έχουμε χωρίσει και τον πλανήτη με γραμμές από 'δω, γραμμές από 'κει λες και μας ανήκει. Κάποιοι άλλοι πιο έξυπνοι, έχουν χτίσει εταιρίες και για να βγάλουν μερικά δολλάρια παραπάνω, δεν δίνουν δεκάρα για τίποτα! Παρατάνε τα απόβλητα τους στις λίμνες και στις θάλασσες σκοτώνοντας κάθε μορφή ζωής. Επίσης, αφού οι φίλοι τους στις κυβερνήσεις και στον στρατό καταστρέψουν ολοσχερώς μια χώρα, παρελαύνουν προσφέροντας δουλειά (ο τόνος θα μπορούσε να μπει και αλλού...) και 'ένα καλύτερο αύριο' για το λαό πληρώνοντας τους κάτι λιγότερο από ένα δολλάριο τη μέρα..Και βέβαια, έχουν φροντίσει να μας κάνουν συνένοχους αφού και 'μεις αγοράζουμε τα προιόντα τους ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά την εκμετάλλευση που κρύβεται από πίσω.
Εμείς του δυτικού κόσμου είμαστε φαινομενικά σε καλύτερη μοίρα. Έχουμε αφθονία φαγητών στα σούπερ μάρκετ (γεμάτα συντηρητικά που στα 30 σου, σου προκαλούν καρκίνο) και ελευθερία λόγου και διαφύλαξη της ιδιωτικής μας ζωής (αλλά οι κάμερες υπάρχουν παντου και μόνοι μας δίνουμε τα προσωπικά μας δεδομένα χωρίς ενδοιασμό μέσω φέισμπουκ). Γενικά όμως, έχουμε δημοκρατία.
Όταν σκέφτομαι όλα αυτά λοιπόν, τα μυαλά μου πονάνε γιατί μου φαίνονται παρανοϊκά. Όλοι είμαστε το ίδιο και έχουμε τα ίδια ακριβώς δικαιώματα πάνω στον πλανήτη και ακόμα μεγαλύτερες υποχρεώσεις. Έλπιζω κάποια μέρα, αυτές οι ανούσιες γραμμές που έχουμε χαράξει να πάψουν να υπάρχουν και δε με νοιάζει αν νομίζετε ότι αυτά που λέω είναι ουτοπικά. Προτιμώ να ονειροπολώ, παρά να ζω αυτή την απομίμηση ζωής- γιατί πραγματική ζωή δεν είναι!

Όσο η γη γυρίζει..

Όλα άλλαξαν από τότε που ήμουν εγώ παιδί...
Τα μικρά δεν παίζουν πια στους δρόμους, αλάνες, δύσκολα βρίσκεις..
δεν μαθαίνουν, να μετρούν με το πινακάκι με τις μικρές μπιλίτσες, ούτε με τα ξυλάκια.. παίζουν με gameboy και μαθαίνουν τα γράμματα και τους αριθμούς με γκατζετάκια που κυκλοφορούν ειδικά για αυτές τις ηλικίες.. ακόμα και οι μαρκαδόροι carioca άλλαξαν.. δεν κρατάνε πια τόσο πολύ και δεν μπορείς πια να βγάλεις την μύτη και να την γυρίσεις από την άλλη, αν πιέζοντάς τον μαρκαδόρο χαλάσεις την μία άκρη.. κι αυτά είναι λίγα από τα πράγματα που έχουν αλλάξει.. πολύ λίγα και πολύ ασήμαντα..
Τα μικρά παιδιά σήμερα, δεν μαθαίνουν να φαντάζονται.. όλα είναι έτοιμα... και οι έφηβοι δεν μαθαίνουν να ονειρεύονται.. μαθαίνουν μόνο να ακολουθούν, να αντιγράφουν και να καπνίζουν.. στο σχολείο δεν παίζουν κρυφτό και κηνυγητό γιατί είναι πολύ "μεγάλοι" και στο πανεπιστημίο πολύ σοβαροί και πολυάσχολοι.. Είμαστε άραγε εμείς ανώριμοι και οπισθοδρομικοί, ή απλώς οι άνθρωποι αισθάνονται πολύ καταπιεσμένοι και κουρασμένοι για να παίξουν;
Και πώς θα αντιμετώπιζαν οι υπόλοιποι ένα τριαντάρη που παίζει κρυφτό χωρίς σεξουαλικές ή εγκληματικές υπόνοιες; Ένα απλό, αθώο κρυφτό..
Εμείς αλλάζουμε, ή ο κόσμος γύρω μας; ή και τα δύο;
Και ποιό από τα δύο είναι κακό και ποιό καλό; Γιατί εγώ ξέρω, ότι η εξέλιξη είναι καλή.. υπό ποία έννοια όμως; και είναι πάντα καλή, ή πρέπει να είναι και όλοι οι άνθρωποι καλοί, για να είναι και η εξέλιξη;
Και ποιό τέλος πάντων το νόημα όλων αυτών; παλιά δεν ήταν όλα πιο απλά; έλεγες την Ειρήνη φίλη σου, σε έλεγε κι εκείνη, κι αυτό ήταν όλο.. είσασταν και οι δύο ευτυχείς!
Μήπως εμείς οι ίδιοι δυσκολεύουμε την ζωή μας χωρίς λόγο; Έτσι απλά για να μπορούμε να λέμε, ότι είναι δύσκολη.. Τί να πουν και αυτοί που περνούν πραγματικά δύσκολα δηλαδή...;

Cavemen

Θυμαμαι τα μαθηματα φιλοσοφιας που καναμε στο λυκειο, ισως απο τα πιο χρησιμα μαθηματα σε εναν αχρηστο θεσμο γιατι αλλαξε τον τροπο σκεψης μου και με βοηθησε να αμφισβητω συνεχως καποια πραγματα.. Απο τοτε λοιπον, σκεφτομαι συνεχως τον Μυθο του Σπηλαιου του Πλατωνα.
Για να σας φρεσκαρω τη μνημη, ο μυθος περιγραφει καποιους ανθρωπους αλυσοδεμενους ετσι ωστε να μπορουν να βλεπουν μονο τον τοιχο απεναντι τους. Απο εκει ομως, καποιοι αλλοι δημιουργουν σκιες αληθινων αντικειμενων και οι δεσμωτες απο τη στιγμη που μονο αυτα εχουν δει στη ζωη τους, τα θεωρουν αληθινα και ειναι ικανοποιημενοι. Σε καποιο σημειο ομως, μερικοι απο αυτους συνειδητοποιουν σε τι πλανη εχουν πεσει και σπανε τα δεσμα του. Ετσι, δραπετευουν απο την σπηλια και ανεβαινουν στον πραγματικο κοσμο οπου τυφλωνονται απο το φως αλλα σιγα σιγα συνηθιζουν και μετα απο λιγο αποφασιζουν να κατεβουν παλι κατω και να δειξουν στους υπολοιπους δεσμωτες την αληθεια. Εκει ομως τους περιμενει μια δυσαρεστη εκπληξη γιατι οι τελευταιοι δεν τους δεχονται με καθολου μεγαλη ευχαριστηση και μπορει να τους επιτεθουν κιολας.
Βλεπετε μηπως και 'σεις καποιες ομοιοτητες; Αν τυχον καποιος ξεπηδησει απο το κοπαδι και αποφασισει να ζησει τη ζωη του λιγο διαφορετικα, ερχεται αντιμετωπος με την κοινωνια και τους αυταπαγγελτους θεματοφυλακες της - ολους εμας! Σαν καλα προβατακια εχουμε εξελιχθει τοσο πολυ που δεν χρειαζομαστε βοσκο για να μας περιοριζει στο μαντρι, μονοι μας φυλακιζουμε ο ενας τον αλλον και αν καποιος παρεκκλινει γνωριζει τον κοινωνικο αποκλεισμο. Γιατι κατα τ'αλλα ειμαστε καλοι χριστιανοι, αγαπαμε τον πλησιον μας και αναβουμε και ενα κερακι στην εκκλησια..
Γιατι ομως το κανουμε αυτο; Ειναι η αναγκη μας να ανηκουμε στην πλειοψηφια γιατι αυτη προσφερει μεγαλυτερη ασφαλεια; Ή μηπως απλα δεν εχουμε την διαθεση να παλεψουμε για κατι καλυτερο με τον φοβο (ή μαλλον καθησυχασμο) οτι 'ε καλα μωρε δεν ειναι και ολα τοσο χαλια' .
Οντως δεν ειναι ολα τοσο χαλια, γιατι προφανως εχουν μεινει μερικα δαση που δεν εχουν καει ακομα, μερικες φωκιες που δεν εχουν γινει γουνες ή τσαντες, μερικα παιδακια που δεν εχουν πεθανει απο AIDS ή υποσιτισμο, μερικοι ιερεις που δεν τους αρεσει να βιαζουν αγορακια και φυσικα, μερικοι πολιτικοι που ειναι ακομα αγνοι και αξιοι να μας κυβερνησουν!
Κλεινοντας θελω να παραθεσω κατι απο τους αγαπημενους μου Pain of Salvation '' Here in a world split to nations, we fail to see the relations between the Wheel and the Machine '' . Γι'αυτο ας μην παραπονιομαστε, γιατι εμεις ιδιοι αποτελουμε το συστημα που -ισχυριζομαστε- οτι αντιμαχομαστε. Το μονο που αρκει, ειναι να πουμε 'οχι' .

Άνθρωποι: τυχαίο γεγονός;

Παρακολουθώντας πρόσφατα ένα βίντεο σχετικά με την δημιουργία του κόσμου και το λεγόμενο big bang, πληροφορήθηκα, ότι οι επιστήμονες, κατέληξαν στο συμπέρασμα του big bang παρακολουθώντας τις κινήσεις των υπόλοιπων γαλαξιων, οι οποίοι σταδιακά, απομακρύνονται από τον δικό μας.. ακολουθώντας και υπολογίζοντας λοιπόν την πορεία τους προς τα πίσω, προσπάθησαν να βρουν, ποιό ακριβώς ήταν το σημείο έναρξής τους.. και με αυτό τον τρόπο, κατέληξαν στη θεωρία του big bang.. το θέμα είναι, ότι οι όλοι οι γαλαξίες, είχαν το ίδιο σημείο έναρξης, αλλά κάποια στιγμή και σταδιακά, όπως είπαμε παραπάνω οι υπόλοιποι γαλαξίες, άρχισαν να απομακρύνονται από τον δικό μας..
Σκέφτομαι λοιπόν... ποιός ο λόγος της απομάκρυνσής τους..; διότι αν πάρουμε σαν δεδομένο την εγωιστική υπόθεση, ότι είμαστε τα μόνα ανθρώπινα όντα με την έννοια και την μορφή που γνωρίζουμε, σε όλους τους γαλαξίες, τότε μήπως είμαστε εμείς οι ίδιοι -εμείς τα τόσο καταστροφικά και αυτοκαταστροφικά όντα- που διώχνουμε μακριά όλους αυτούς τους γαλαξίες; Διότι αν είναι έτσι φίλτατοι, τότε χαθήκαμε... αν εμείς τα ταπεινά και ζωώδη ανθρωπάκια, καταφέραμε κάτι τόσο φοβερό, τότε σαν φυλή, δεν έχουμε, πραγματικά, καμμία, μα καμμία ελπίδα...
Κι αν τα πράγματα είναι έτσι -λέω αν...- τότε, είμαστε μάλλον ένα τυχαίο γεγονός.. ένα απλό λάθος της φύσης.. (αν υποθέσουμε βέβαια ότι η φύση κάνει και λάθη..).. ή μάλλον, ένα καταστροφικό λάθος του σύμπαντος..

Ευτυχία..

Τί είναι άραγε η ευτυχία; και πώς καθορίζεται από τον καθένα;
Για παράδειγμα, κατά την δική μου άποψη, ευτυχία δεν είναι τίποτα παραπάνω από πολλές μαζεμένες και μικρές στιγμές χαράς και αγαλλίασης.. Είναι όλες εκείνες οι στιγμές της ζωής σου, που νιώθεις απλώς πλήρης..
Έχω όμως την εντύπωση και την ευτυχία να ξέρω, ότι εγώ, όπως και όλη η παρέα που βρίσκεται σε αυτό το μπλόγκ, δεν είμαστε άνθρωποι συνηθισμένοι..θεωρώ, οτι ανήκουμε σε εκείνο το μέρος των ανθρώπων, που πραγματικά σκέφτονται...
Σκεφτόμαστε, ναι! αλλά ο καθένας από εμάς σκέφτεται διαφορετικά..
Ποιός είναι λοιπόν ο ορισμός της ευτυχίας για τον καθένα από εσάς;
Εσάς τους φίλους και συνοδοιπόρους στο πιό όμορφο ταξίδι...