Νεανικές Αν-ησυχίες..

Την κάψανε λοιπόν την όμορφη Αθήνα μας.. την κάψανε, όχι όμως άνευ λόγου και αιτίας.. Επανάσταση ο λόγος, οργή η αιτία..
Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν.. πολλοί καταδίκασαν τα γεγονότα, πολλοί στεναχωρήθηκαν, μα κανείς από αυτούς δεν τα έβαψε μαύρα..
Γιορτή σήμερα, και όσοι χθές οδύρονταν για το αδικοχαμένο παλικάρι και την κατεστραμένη Αθήνα, ήταν χαμογελαστοί και κεφάτοι..
Τόσο εύκολα λοιπόν ξεχνούν τα όσα διατυμπάνιζαν εχθές;
Και γιατί αυτοί που διαμαρτύρονταν τόσο έντονα για το κάψιμο της Αθήνας, δεν διαμαρτυρήθηκαν και, όταν οι γνωστοί-άγνωστοι της άλλης πλευράς κάψανε τα δάση μας;
Μήπως τελικά το κάνουνε καθαρά για την αντίδραση; ή μήπως ποτέ δεν σκέφτηκαν στα σοβαρά τα όσα υποστηρίζουν;
Από την άλλη, μήπως εμείς έχουμε άδικο;
Αλλά μπορεί ο άνθρωπος, ο μαθημένος σε κάθε είδους επανάσταση, να σκύψει το κεφάλι, και να μείνει άπραγος;